Nowe wymagania
U podstaw nowych wymagań w zakresie sprawozdawczości i ujawniania emisji gazów cieplarnianych w pełnym zakresie tzw. śladu węglowego (ang. carbon footprint) leży potrzeba lepszego diagnozowania potrzeb i przyspieszenia w procesie transformacji ku gospodarce niskoemisyjnej. Zdefiniowany w dokumentach unijnych ślad węglowy stanowi sumę emisji gazów cieplarnianych (GHG) wygenerowanych bezpośrednio i pośrednio przez daną organizację, wydarzenie, produkt lub konkretną osobę w cyklu życia. Do kategorii gazów cieplarnianych zalicza się zgodnie z protokołem Kioto: CO2, CH4, N2O, SF6, HFCs, PFCs.
Wymagania w zakresie ujawniania śladu węglowego, rozszerzają zakres ujawniania informacji niefinansowych (środowiskowych, pracowniczych, praw człowieka i antykorupcji) przez duże jednostki i grupy kapitałowe (> 500 pracowników) notowane na giełdach, wprowadzonych dyrektywą 2014/95/UE.
Konkretne wytyczne dotyczące przygotowania informacji niefinansowych Komisja Europejska przedstawiła w komunikacie 2017/4234 final. Natomiast w czerwcu w 2019 r. Komisji Europejskiej w komunikacie 2019/C 209/01 wytyczne te uzupełniła o suplement dotyczący konieczności zgłaszania informacji związanych z klimatem. W rozdziale 3.5. wskazane zostały kluczowe wskaźniki, w tym emisje gazów cieplarnianych w pełnym zakresie.
Jak czytamy w komunikacie 2019/C 209/01 KE, rozszerzenie zakresu raportowania dla firm działających w Unii Europejskiej ma na celu przyspieszenie w procesie przechodzenia w kierunku gospodarki niskoemisyjnej. Zbieranie danych dotyczących aktywności firm w zakresie emisji gazów cieplarnianych, ma zdaniem Komisji Europejskiej, zachęcić przedsiębiorstwa do tzw. zrównoważonych inwestycji, zwiększyć skalę zarządzania ryzykiem finansowym związanym ze zmianami klimatu oraz zwrócić uwagę na problemy środowiskowe i społeczne.
Na początku marca 2021 r. zacznie obowiązywać unijne rozporządzenie 2019/2088UE w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych, w tym przywołanego wcześniej wskaźnika carbon footprint.
Głównymi adresatami tego rozporządzenia są instytucje finansowe, takie jak banki, ubezpieczyciele czy fundusze inwestycyjne, ale pośrednio dotyczy ono także emitentów gdyż wymagać będzie sporządzenia i przekazania w/w informacji, tak aby z kolei instytucje finansowe były w stanie wykonać swój obowiązek raportowy.
Raportowanie na rzecz klimatu
Co stało za decyzją władz w Brukseli, aby zobowiązać uczestników rynku do raportowania o emisji gazów cieplarnianych? Bez wątpienia, kluczowe jest pozyskanie wiarygodnych informacji dotyczących zrównoważonego rozwoju, realizowanego przez poszczególne spółki. Analitycy i eksperci uzyskają dzięki temu dostęp do danych na temat inwestycji, ale również pozwoli to w perspektywie długoterminowej ukierunkowywać kapitał na obszary wymagające większego zainteresowania i wsparcia.
– W ramach współpracy przedsiębiorstw elektrociepłowniczych rozmawiamy o nowych wymaganiach, wynikających z wytycznych KE dotyczących ujawniania śladu węglowego. Nie mamy też wątpliwości, że zbieranie tego rodzaju informacji i ich raportowanie, ma ważne znaczenie dla samych przedsiębiorstw, jak i dla rozwoju naszego sektora i całej gospodarki. Pozwoli na zwiększenie świadomość ryzyka i możliwości związanych z klimatem w ramach przedsiębiorstwa, lepszą reputację przedsiębiorstwa i utrzymanie społecznego poparcia dla prowadzonej działalności. Pozwoli na właściwe lokowanie kapitału inwestycyjnego w procesie transformacji ku gospodarce niskoemisyjnej – podkreśla Stanisław Błach, przewodniczący zespołu PTEZ ds. ochrony środowiska, doradca zarządu ds. polityki energetycznej w KOGENERACJA SA.
Zdaniem ekspertów w ostatnich latach obserwowana jest znaczna poprawa w zakresie raportowania firm na temat wpływu ich działalności na zmiany klimatyczne. Wytyczne z czerwca 2019 r. wskazują jednak wyraźnie na konieczność dalszej poprawy, szczególnie jeżeli chodzi o ilość, jakość i porównywalność ujawnianych informacji. Tylko w ten sposób uczestnicy rynku uzyskają dostęp do danych, kluczowych z punktu widzenia planowania procesów inwestycyjnych czy lokowania kapitału, co ma przyspieszyć zieloną rewolucję na Starym Kontynencie.
Współpraca sektora elektroenergetycznego
– Wspólnie z przedstawicielami innych elektrociepłowni, w ramach Polskiego Towarzystwa Elektrociepłowni Zawodowych rozmawiamy na temat formy przygotowania tego rodzaju danych, ale również optymalizacji procesu ich pozyskiwania. W zespole PTEZ ds. ochrony środowiska rozpoczęliśmy dyskusję, co możemy zrobić dla wsparcia naszych członków w tym zadaniu, aby proces udostępniania informacji był zgodny z oczekiwaniami Komisji Europejskiej, równocześnie odpowiadał na potrzeby naszego sektora – podkreśla Stanisław Błach, ekspert PTEZ. – Analizowana jest kwestia opracowania Przewodnika dla Członków Wspierających PTEZ do jednolitego ujęcia śladu węglowego związanego z ich działalnością. Powstanie takiego vademecum byłoby znaczącym ułatwieniem w procesie raportowania i sprawozdawczości dla przedsiębiorstw naszego sektora gospodarki.
Rozszerzenie zakresu sprawozdawczości ma przynieść korzyści samym przedsiębiorstwom, w tym również firmom działającym w sektorze elektroenergetycznym. Zdaniem autorów wytycznych, dokładniejsze raportowanie zwiększy w znaczący sposób świadomość ryzyka bezpośrednio wynikającego ze zmian klimatycznych, a także pozwoli na lepsze zrozumienie związku pomiędzy bieżącą działalnością firm a ich wpływem na środowisko naturalne.
Sprawozdawczość obejmująca szczegółowe i istotniejsze dane dotyczące pełnej listy emisji gazów cieplarnianych ma wpłynąć na ułatwienia w pozyskiwaniu zewnętrznych środków finansowych, na przykład w postaci kredytów bankowych na zielone inwestycje. Z perspektywy potencjalnych partnerów biznesowych, dostęp do tego rodzaju danych, wpłynie bezpośrednio na wzrost wiarygodności firm i ich atrakcyjność dla inwestorów, na dynamicznie zmieniających się rynkach.
