Nowy mechanizm będzie skuteczniej chronił odbiorców ciepła sieciowego przed wpływem trudnego otoczenia makroekonomicznego na ceny ciepła, jednocześnie zasady rozliczeń dotyczące przedsiębiorstw energetycznych oraz podmiotów wypłacających staną się bardziej przejrzyste. Do 25 lutego br. Prezes URE opublikuje w Biuletynie Informacji Publicznej URE dla każdego koncesjonowanego sprzedawcy ciepła odbiorcom końcowym, dla każdej grupy taryfowej w danym systemie ciepłowniczym, maksymalne ceny dostawy ciepła, czyli ceny i stawki opłat z taryfy stosowanej w dniu 30 września 2022 r. w tym systemie, w zakresie zarówno wytwarzania ciepła, jak i jego przesyłania i dystrybucji, powiększone o 40%. Będzie to istotna informacja dla odbiorców ciepła sieciowego, ponieważ wskaże, czy w danej grupie taryfowej nastąpi obniżenie cen dostawy ciepła do odbiorców końcowych wskazanych w ustawie. Niższe ceny i stawki opłat za ciepło zostaną wprowadzone do rozliczeń od 1 marca i będą stosowane do końca tego roku.
– Dzięki nowelizacji ustawy możliwa będzie lepsza ochrona przed wzrostem cen ciepła dla gospodarstw domowych i innych wrażliwych odbiorców. Kluczowym jest jednak to, że nie we wszystkich systemach ciepłowniczych nastąpi zmniejszenie opłat na rachunkach, ponieważ nie wszędzie nastąpił wzrost cen ciepła wyższy od 40% względem 30 września ubiegłego roku – wskazuje Wojciech Dąbrowski, Prezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Elektrociepłowni Zawodowych i PGE Polskiej Grupy Energetycznej S.A. – Przed końcem lutego informacje na ten temat będą dostępne dla wszystkich odbiorców. Przyjęte rozwiązanie jest również bardzo dobrą informacją dla przedsiębiorstw energetycznych, ponieważ pozwoli na prowadzenie działalności dotyczącej ciepła zgodnie z taryfą zatwierdzoną przez Prezesa URE, chroniąc jednocześnie odbiorców ciepła – dodaje Dąbrowski.
Stabilizacja szeroko rozumianego rynku energii, tak cieplnej, jak i elektrycznej, w tym poprzez wprowadzanie mechanizmów osłonowych dla odbiorców, takich jak mechanizm ograniczania podwyżek cen ciepła, jest bardzo trudnym zadaniem, ma jednak kluczowe znaczenie dla kondycji przedsiębiorstw energetycznych oraz ich zdolności do realizacji ważnych dla polskiej gospodarki inwestycji w nowoczesne moce wytwórcze w procesie transformacji sektora.